Een gulden middenweg betekent in onze dagelijkse benadering: niet te veel naar links of naar rechts buigen; niet teveel willen, maar ook niet te weinig doen; niet te hard van stapel lopen, maar ook niet in een hoekje blijven zitten; niet de moeilijkste, hobbeligste weg kiezen, maar  ook niet per sé de gebaande wegen met allerlei ingebouwde zekerheden.

Vaak is van begin af aan duidelijk dat die middenweg óók de langere weg zou kunnen zijn.

Hoe zit dat dan binnen de Oude Wijsheidsleringen, is een terechte vraag. Die staan immers vol van diverse mogelijkheden/ diverse paden; Om te beginnen al: een exoterische of meer esoterische benadering/ een spiritueel pad of een materialistischer pad.
Dikwijls worden mogelijkheden aangereikt die ook nog eens heel paradoxaal lijken.
We ontdekken dat de literatuur, met name de Stem van de Stilte, vol staat van paden, van mogelijke keuzen. Ook de Paramita’s, de Transcendente Deugden, reiken ons heel wat suggesties aan voor ‘het bewandelen van Het Pad’.

Het zoeken naar het juiste midden is een uitdaging op ons levenspad.