Aandacht
‘Kennis vergaren’ zou een gewoonte moeten worden. En we kunnen niet alleen van boeken leren, maar ook van mensen, dingen en voorwerpen en ook van gebeurtenissen. Alles en iedereen heeft zijn eigen boodschap voor ons. De natuur spreekt tot ons in haar eigen taal van sublieme stilte - via getallen en vormen, kleuren en geluiden, in woorden die gebeurtenissen, historisch herhaald, intuïtief profetisch maken. In ons eigen spreken en handelen leren we de mechanismen van ons eigen denken en voelen.
Om zo te leren moeten we naar buiten kijken en dat ‘buiten’ dienen. Maar het is het innerlijk dat ziet en het innerlijk dat dient. Vervolgens bevindt zich in het Innerlijk het individuele ‘ik’-centrum en de Universele Al-Eenheid. Dit drievoudige universum - van zowel het buiten als het binnen van het ‘ik’ en van het Al, het Allerhoogste - zou tot ons bewustzijn moeten doordringen terwijl we lopen, praten, eten en handelen. Elke ademhaling is drievoudig.
Dit leidt tot voortdurende meditatie, waarvan de eerste stap is om alles met aandacht te doen. Aandacht is de kracht-uiting van Dhyana. Concentratie begint met aandacht. Aandacht stuurt ons naar nauwkeurigheid en stiptheid. Het gevoel van ´doen, doen´, zoals Judge het uitdrukt, doet ons haasten en aandacht is de remedie om te vertragen en ritmisch te worden. Dit dwingt ons ertoe veel handelingen als onnodig te elimineren. Zo worden we gedwongen onze motieven te onderzoeken en daar komt de zuiverheid van oorzaak en gevolg om de hoek kijken.
Nu doen we elk moment iets: we lezen de krant of bestuderen de Geheime Leer we zitten of lopen; enz. Welnu, we moeten leren aandachtig te zijn voor onze functies. Hoe lopen we - met welke snelheid, in welk ritme? Hoe praten we - snel of bedachtzaam, lijzig of ritmisch? Probeer je eens te concentreren op hoe je eet - eet je langzaam en weloverwogen, of schrok je en ga je aan de slag? Registreer je de smaak? En zo verder. Je zult spoedig merken dat er bij dit alles sprake is van een subjectief en innerlijk proces en een objectief, uiterlijk proces. Andere stappen volgen naarmate we verdergaan.
B.P. WADIA
The Theosophical Movement december 1959, Vol 30, # 2, p 72.